De afzonderlijke leden van Bløf beginnen in Engelstalige rockbands. Bassist (en neerlandicus) Peter Slager probeert het ook in het Nederlands en met succes. De band treedt vaak op en de duizend exemplaren van het zelfuitgebrachte debuut verkopen snel uit. Aan De Kust groeit uit tot een alternatief volkslied in hun thuisprovincie Zeeland. Het album Helder (1998), en dan vooral de single Liefs Uit Londen, betekent de landelijke doorbraak voor de band. In 2001 komt drummer Chris Götte om bij een motorongeluk. Aangeslagen gaat Bløf door en wint in 2003 de Nederlandse Popprijs. De cd Umoja (2004), opgenomen met artiesten uit alle delen van de wereld, zorgt voor nieuwe impulsen in het herkenbare groepsgeluid van de band.
meer
The Scene was een Nederlandstalige rockband uit Amsterdam die opviel vanwege de poëtische teksten van frontman Thé Lau. De groep werd opgericht in 1979 en zong aanvankelijk vooral in het Engels. Na een lange aanloopfase brak de groep in 1991 door naar een breder publiek toen het nummer Blauw een hit werd. Een jaar later wordt de groep onderscheiden met de Popprijs. In 2002 zet Lau een punt achter The Scene en richt zich op zijn solo-activiteiten, met name als schrijver. Wanneeer begin 2013 duidelijk wordt dat Lau terminaal ziek is, komt The Scene weer bij elkaar voor een reeks afscheidsconcerten. Het wordt een zegetocht met shows op Pinkpop en in de HMH. Met het overlijden van Lau op 23 juni 2015 komt er ook een einde aan The Scene.
(bron: wikipedia)Raymond van het Groenewoud (Schaarbeek, 14 februari 1950) is een Belgisch zanger, gitarist en pianist. Zelf noemt hij zich eveneens tekstdichter. Zijn teksten zijn soms opgewekt, dan weer droevig of filosofisch.
Van het Groenewoud staat vooral bekend om de hits Meisjes (1977), Vlaanderen boven (1978), Je veux de l'amour (1980), Chachacha (1981), Brussels by Night (1979), Liefde voor muziek (1991) en Twee meisjes (1995).
De zanger werd geboren als zoon van Amsterdamse ouders. Zijn vader, Josef van het Groenewoud, vluchtte... meer
(bron: wikipedia)
Cornelis Vreeswijk (IJmuiden, 8 augustus 1937 – Stockholm, 12 november 1987) was een Nederlands-Zweedse zanger en liedjesschrijver. In Nederland boekte Vreeswijk geen grote successen, maar in Zweden — waar hij sinds zijn jeugd woonde — werd hij een 'icoon' van de popcultuur en muziekgeschiedenis.
Cornelis Vreeswijk werd in 1937 in IJmuiden geboren als oudste van vier kinderen. Zijn vader, Jacob Cornelis Vreeswijk, had een taxi- en garagebedrijf. In 1950 – Cornelis was toen dertien jaar oud – verhuisde... meer
(bron: wikipedia)Bart August Maria Peeters (Mortsel, 30 november 1959) is een Vlaams zanger, drummer, gitarist, presentator en acteur. Peeters studeerde Germaanse filologie en theaterwetenschappen in Antwerpen.
Peeters' eerste verschijning op de Vlaamse televisie was als kleuter, op de schoot van Tante Terry. Zijn echte televisiecarrière begon nadat hij door Nonkel Bob gevraagd werd als acteur in de serie Bart Banninks in 1972. Begin jaren tachtig presenteerde Peeters onder andere de programma's Villa Tempo, Elektron en Pop-Elektron op de toenmalige BRT.
Ondertussen... meer
(bron: wikipedia)Julius (Jules) de Corte (Deurne, 29 maart 1924 – Eindhoven, 16 februari 1996) was een Nederlandse liedschrijver, componist, pianist en zanger. De Corte werd als zanger-dichter-pianist in Nederland en België bekend met liedjes als De vogels, Ik zou wel eens willen weten, Hallo Koning Onbenul en Als je overmorgen oud bent.
De Corte werd geboren in Deurne als zesde kind in een gezin met socialistische idealen. Hij stamde uit een familie van Belgische immigranten (uit Ruddervoorde); in de familie De... meer
Als Roos Rebergen alias Roosbeef doorbreekt, timmert de roodharige zangeres al enkele jaren aan de weg. Vanaf 2005 (ze is dan zeventien jaar) wint ze enkele talentenjachten, waaronder de Grote Prijs Van Nederland. Ook is ze een graag geziene gast op de zomerfestivals. Op een van die festivals loopt ze de labelbaas van Excelsior tegen het lijf, die haar een platencontract aanbiedt. Haar debuutalbum verschijnt in 2009 en wordt overwegend positief ontvangen. Het publiek sluit Roosbeef liefdevol in de armen, zo blijkt uit de hoge notering in de Mega Album Top 50.
(bron: wikipedia)Gorki was een Belgische rockgroep. De finale bezetting bestond uit Luc De Vos (zang, gitaar), Luc Heyvaerts (toetsen, klarinet), Erik Van Biesen (bas), Thomas Vanelslander (gitaar) en Bert Huysentruyt (drums). Voorheen maakten ook Wout De Schutter (bas), Geert Bonne, Steven van Havere, Eric Bosteels (drums) en Wim Rogge (gitaar) deel uit van de groep. Op 29 november 2014 stierf Luc de Vos, wat ook het einde van Gorki als groep betekende.
De albums van Gorki hadden vooral in Vlaanderen... meer
Met een geheel eigen mix van inventief samplewerk en dromerige teksten, samengebald in weemoedige luisterliedjes, werd zolderkamermuzikant Erik de Jong (alias Spinvis) in 2002 vanuit het niets de bestverkopende artiest van het Amsterdamse indiepop-label Excelsior. Met een inderhaast opgetrommelde band met louter 'muzikanten op leeftijd’ - waaronder De Jongs vader en televisiepersoonlijkheid Han Reiziger - wist Spinvis ook opzien te baren in het clubcircuit. Naast zijn bezigheden als popmuzikant werkt Spinvis veel samen met andere kunstenaars in gelegenheidsprojecten, waarvan die met beatdichter Simon Vinkenoog het meeste aandacht trekt.
Henny Vrienten werd begin jaren tachtig wereldberoemd in Nederland als zanger/bassist van Doe Maar. Met die band beleed Vrienten zijn voorliefde voor reggae en dub. Niet veel mensen wisten dat Vrienten vóór Doe Maar al lang actief was in de begeleidingsband van Boudewijn de Groot. Na het uiteenvallen van Doe Maar in 1984 hield Vrienten zich wat op de vlakte. Hij scoorde nog wel een top-10 hit in een duet met Herman Brood. Vanaf 1985 legde Henny Vrienten zich meer toe op werk als componist van filmmuziek. Hij schrijft de muziek bij de films De Gulle Minnaar, Left Luggage,The Discovery Of Heaven en Pietje Bell. In 1999 volgde hij Harry Bannink op als liedjesschrijver voor de Nederlandse versie van Sesamstraat,
Remco Veldhuis en Richard Kemper hebben een wel zeer opmerkelijke achtergrond voor een cabaretduo. Doordat ze allebei werkzaam waren in de vluchtige wereld van de reclame kijken ze op een andere manier naar de wereld dan hun collega's van de Kleinkunstacademie. Dat verraadt zich in hun thematiek en onderwerpkeuze. Muzikaal heeft het tweetal te kampen met de constante vergelijking met Acda & De Munnik, een stigma dat hen achtervolgt sinds hun eerste, uiterst succesvolle single Ik Wou Dat Ik Jou Was (2003).
(bron: wikipedia)Willem Marcel (Wim) De Craene (Gent, 30 juli 1950 – aldaar, 14 september 1990) was een Belgisch zanger, tekstschrijver en componist, vaak ingedeeld onder kleinkunst, ofschoon hij ook met popmuziek en andere stijlen experimenteerde. Zijn bekendste liedjes zijn waarschijnlijk "Tim", "Rozane", "Breek uit jezelf" en "Mensen van 18", een duet met Della Bosiers.
Wim De Craene werd geboren als vierde kind in een katholiek gezin met zeven kinderen (vier jongens, drie meisjes) in Gent, maar groeide op in Melle waar... meer
Alex Roeka (Ravenstein 1945) werkte onder meer als schipper en psycholoog voordat hij op pas op veertigjarige leeftijd debuteerde als zanger en tekstdichter. Vier jaar later, in 2000, ontving hij voor zijn lied Noem ’T Geen Liefde de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied. Met zijn hese stem en autobiografische teksten lijkt Alex Roeka eerder een bluesman dan een cabaretier. Toch is Roeka vooral in de theaters te vinden waar zijn luisterliedjes ook het best tot hun recht komen.
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
De Eindhovenaar Peter Koelewijn scoort met zijn band The Rockets in 1960 een enorme hit met Kom Van Dat Dak Af, de eerste Nederlandstalige rock-‘n-rollsingle ooit. Als enkele jaren de beatrage losbarst, lijkt het met de carrière van Koelewijn afgelopen te zijn. Als producer blijkt hij echter minstens zo succesvol, met artiesten als Q65 en Ronnie en de Ronnies. Dan gebeurt het onverwachte: Kom Van Dat Dak Af wordt in 1971 opnieuw een hit, een huzarenstukje dat hij met hetzelfde liedje nog twee keer zal herhalen.
In de jaren zeventig pakt hij zijn rock-’n-rollcarrière weer op, waarbij de Rockets steeds verder op de achtergrond raken. Steeds als het even minder gaat als uitvoerend artiest, pakt Koelewijn zijn carrière als producer weer op. Zo weet hij de wispelturige muziekindustrie te overleven, waarbij hij net zo gemakkelijk een introvert soloalbum aflevert (Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou, 1977), als hitplaten maakt met artiesten als Babe, Grant & Forsyth en Helmut Lotti.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
Zoals Marten Toonder de uitdrukking ‘kommer en kwel’ bedacht, en Van Kooten en De Bie met ‘doemdenken’ aan kwamen draven, voegde De Jeugd van Tegenwoordig in 2005 de kreet ‘Watskeburt?!’ toe aan de Nederlandse Taal. De rapformatie bestaande uit Vieze Fur, P. Fabergé en Willie Wartaal had de uitdrukking volgens geruchten niet zelf bedacht, maar maakte hem in ieder geval bij een breed publiek bekend.
De Jeugd van Tegenwoordig was geen eendagsvlieg, al werd het succes van hun debuutsingle (nummer 1 in Nederland, 15 in België) niet geprolongeerd. Toch is De Jeugd van Tegenwoordig samen met hun vaste producer Bas Bron (bekend van Bastian) verantwoordelijk voor interessante Nederhop.
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
(bron: wikipedia)Wigbert van Rathmelsigi, of Sint-Wigbertus, was een benedictijner monnik die in de zevende eeuw het Evangelie predikte in de Lage Landen.
Op aansporing van abt Egbert van Rathmelsigi predikte hij onder de Friezen, waarschijnlijk rond het jaar 686. Wegens de aanhoudende strijd tussen de Friezen en de Franken moest hij zijn arbeid echter beëindigen en naar Ierland terugkeren, waar hij enkele jaren later is gestorven.
Met Sint-Egbertus is hij de leraar geweest van Sint-Willibrord, die in 691 met meer zichtbaar... meer