(bron: wikipedia)Laura Branigan (Brewster, New York, 3 juli 1952 – East Quogue, New York, 26 augustus 2004) was een Amerikaanse zangeres.
Branigan is bekend van haar hits Gloria (1982), dat haar een Grammy Award-nominatie opleverde, de Raf-cover Self Control (1984), de Jennifer Rush-cover The Power of Love en How Am I Supposed to Live Without You?. Haar versie van Turn the Beat Around haalde de hitlijsten niet. Met Self Control bereikte ze in Nederland in de zomer van 1984 de destijds... meer
New Order rees in de vroege jaren tachtig op uit de as van Joy Division, de Britse pioniers van de postpunk, en werd één van de eerste electropopbands die mainstream succes in de VS wist te bereiken. Hun single Blue Monday was een ijkpunt in de dance, en in de daaropvolgende opnamen wisten ze een perfect evenwicht te bereiken tussen technologie en de ambacht van het popliedje. Technique, uit 1989, omarmde het Balearic House geluid van Ibiza, waar ze het album voor een groot deel opnamen, en acid house. Het jaar daarop nam New Order het officiële lied op voor de Engelse deelname aan het WK Voetbal. Deze single World In Motion bereikte de eerste plaats van de Engelse hitlijsten en blijft waarschijnlijk het enige goede voorbeeld van een WK-lied! Bandleider Bernard Sumner flirtte ook nog met Johnny Marr, onder de noemer Electronic, terwijl hij sporadisch het beroemde kwartet bijeenbracht voor nieuwe opnames - Get Ready (2001) en Waiting For The Sirens Call (2007) - en wereldtournees.
(bron: wikipedia)Pat Benatar (geboren Patricia Mae Andrzejewski, Brooklyn, New York, 10 januari 1953) is een Amerikaanse zangeres die verschillende hits scoorde in de jaren 1980. Benatar werd onder andere bewonderd voor haar krachtige stem in combinatie met haar geringe lengte.
Pat Benatar, die geboren werd in Brooklyn, studeerde aanvankelijk opera-muziek. In 1971 trouwde ze met Dennis T. Benatar, waardoor ze de achternaam kreeg waarmee ze beroemd werd. In 1977 werd haar zangtalent ontdekt tijdens een talentenjacht in een New Yorkse club.... meer
(bron: wikipedia)
Sananda Maitreya, geboren als Terence Trent Howard (New York, 15 maart 1962), is een Amerikaanse zanger. Tot 2001 stond hij bekend onder de naam Terence Trent D'Arby.
Trent D'Arby scoorde vooral eind jaren tachtig enkele grote hits. Met Wishing Well scoorde hij in 1987 een nummer 1-hit in onder meer Nederland en de VS. Andere welbekende nummers zijn onder andere Sign your name, Dance little sister, Rain, Delicate en Holding on to you.
In de jaren tachtig was hij... meer
Sade’s muziek is net zo exotisch en elegant als haar imago. Met haar zijdezachte jazzy stem en gladde arrangementen groeide Sade in de jaren tachtig met recht uit tot een internationale ster. Sade is niet een zangeres met een rauwe schreeuw. Ze geeft er de voorkeur om fluisterend te zingen en ook haar muziek suddert subtiel voort. Ze bewees uitstekende songs te kunnen schrijven (No Ordinary Love en Sweetest Taboo) en toonde ook een goede smaak voor covers (Percy Mayfield's klassieke blues Please Send Me Someone to Love en Timmy Thomas's minimalistische discohit Why Can't We Live Together).
Het verhaal van Fleetwood Mac is er een van eindeloze wijzigingen in stijl en bezetting. In de jaren zestig waren ze, onder leiding van Peter Green en Mick Fleetwood, een van de meest originele Britse bluesbands. Later groeiden ze uit tot leveranciers van een gepolijst, meesterlijk LA popgeluid, waarmee ze in de jaren zeventig de Amerikaanse ether veroverden. Hun meest succesvolle album, Rumours uit 1977 – dat werd gemaakt door de bekendste bezetting van de groep: Fleetwood, John McVie, Christine McVie, Lindsey Buckingham en Stevie Nicks – is een van de bestverkochte albums aller tijden. Hoewel ze er nooit echt in slaagden dat succes te evenaren, bleef de band tijdens de drie decennia die volgden op onregelmatige basis toeren en platen opnemen, in verschillende samenstellingen.
New wave band The Cure werd halverwege de jaren zeventig opgericht door de excentrieke zanger, liedjesschrijver en blikvanger Robert Smith, die de aandacht op zich gevestigd wist door zijn omhoog getoupeerde jaar en opzettelijk slordig aangebrachte rode lippenstift. Doel van de band was, zo verklaarde Smith in een interview, 'om muziek te maken die we zelf op de radio zouden willen horen, maar die niemand maakt'. De missie slaagde. Na de debuutsingle Killing An Arab scoorde The Cure met het lieve Boys Don't Cry (1979) en het droefgeestige A Forest (1980) ook in Nederland al snel de eerste hits. Samen met Siouxie & The Banshees werd door hen de basis gelegd van de gotische rock, waarbij ze zowel in muzikaal als in visueel opzicht (de vleermuizenlook) voorlopers waren. Het duurde niet lang voordat het The Cure lukte om uit te groeien van een ondergronds cultbandje naar een popgroep voor een breed publiek. De deprimerende klanken uit de beginjaren werden afgewisseld met (quasi-)vrolijke niemendalletjes als The Caterpillar, The Love Cats en Close To Me. Zoals alle grote bands zorgde The Cure er ten allen tijde voor dat ze niet voorspelbaar werd. Een moeilijk album als Pornography (1982) werd zodoende opgevolgd door toegankelijker werk als The Head On The Door (1985) en Kiss Me Kiss Me Kiss Me (1987). Met vier albums in vijftien jaar - Disintegration (1989), Wish (1992), Wild Mood Swings (1996) en Bloodflowers (2000) - nam de productiviteit van de band daarna zienderogen af. Het plaatwerk wist fans en critici steeds te verdelen maar dankzij een onverwoestbare live reputatie wist The Cure - ondanks de nodige bezettingswisselingen en daaruit volgende rechtszaken - als mega act de eenentwintigste eeuw zonder al te veel kleerscheuren binnen te hobbelen. (MS)
(bron: wikipedia)The Art of Noise was een Britse avant-garde popgroep, in 1983 opgericht door producer Trevor Horn en muziekjournalist Paul Morley, bijgestaan door sessie- en studiomusici Anne Dudley, J.J. Jeczalik en Gary Langan, tevens componisten en producers. De band maakte op innovatieve wijze gebruik van elektronica en computers in de popmuziek en in het bijzonder de kunst van het samplen. Ze hadden goed geluisterd naar Kraftwerk, dat op dit gebied succesvol pionierde, maar hun muziek maakte meer gebruik van meer natuurlijke... meer
Met bijna vijftig miljoen verkochte geluidsdragers is Roxette het op één na succesvolste muzikale exportproduct van Zweden, uiteraard achter het ongenaakbare ABBA. De twee bandleden, zangeres Marie Fredriksson en gitarist/zanger Per Gessle, waren in hun eigen land al beroemdheden toen ze in 1986 met Roxette begonnen. Per speelde in de Zweedstalige rockband Gyllene Tider en Marie was actief als solo-artieste. De doorbraak kwam met Look Sharp! (1988), een album dat vol stond met goedgeluimde rockliedjes die goed in het gehoor lagen. De groep scoort zowel hits met rockliedjes (The Look, Joyride) als met meeslepende ballads (Listen To Your Heart en It Must Have Been Love). Roxette stond ook in Amerika vier keer op nummer-1, iets wat zelfs ABBA nooit lukte. In 2002 neemt de groep noodgedwongen een pauze, omdat Fredriksson een tumor heeft. De zangeres geneest, maar beide leden richten zich op soloprojecten. In 2009 komt Roxette weer bij elkaar voor een Night Of The Proms-tournee en een album met nieuwe liedjes.
(bron: wikipedia)The Bangles is een Amerikaanse pop- en rockband.
De groep werd in januari 1981 opgericht door de zussen Vicki en Debbi Peterson, wat later kwamen Susanna Hoffs en Annette Zilinskas erbij. Oorspronkelijk opereerden ze onder de naam The Colors, later dat jaar werd dit The Bangs, om uiteindelijk in 1982 The Bangles te worden. De naam werd bedacht door geluidstechnicus Erik Visser die toen het geluid voor hen deed in de Lhasa Club in Hollywood. In dat jaar werd ook... meer
The B-52's is een rockband uit Athens, Georgia. De naam komt van de B-52 Stratofortress-pruiken, die door zangeressen Cindy Wilson en Kate Pierson gedragen worden. Behalve Wilson en Pierson bestond de band, die na een dronken avond in een Chinees restaurant gevormd werd, uit Keith Strickland, Ricky Wilson en Fred Schneider. The B-52's lieten zich sterk inspireren door de popcultuur van de jaren vijftig en vroege jaren zestig en week daardoor sterk af van de meest rockbands uit de jaren 70. In Nederland is de groep vooral bekend van de hits Love Shack (1989) en Meet The Flintstones (1994).
Chris Rea (1951) liet eind jaren zeventig voor het eerst van zich horen, maar beleefde zijn echte doorbraak in het decennium dat volgde. De Brit heeft een kenmerkende rauwe sound dat hij zelf kracht bijzet met zijn huilende elektrische gitaar, een ideaal recept voor de nodige portie blues. Ondanks dat hij wereldwijd grote hits scoort met Josephine en Fool (If You Think It’s Over) kent het grote publiek in Nederland hem voornamelijk van zijn kersthit Driving Home For Christmas, een nummer dat ieder jaar tijdens de kerstperiode weer grijs gedraaid wordt. Als bij de gitaarvirtuoos in 2001 alvleesklierkanker geconstateerd wordt besluit hij al zijn gitaren te verkopen. Rea gaat het gevecht met zijn ziekte aan en herstelt, waarna hij het niet kan laten en weer een gitaar aanschaft en zijn gitaar harder laat huilen dan ooit.
