(bron: wikipedia)Rijk de Gooijer
meer
Willeke Alberti (Amsterdam, 1945) werd geboren in een muzikale familie. Haar vader Willy Alberti was in de jaren vijftig erg succesvol als levensliedzanger. Op eigen kracht wist Willeke in de vroege jaren zestig haar eerste hits te scoren met Nederlandstalige luisterliedjes. Ook nam ze enkele duetten op met haar vader. Vanaf 1970 was de zangeres vaker op tv te zien als actrice. In de jaren tachtig verdween Alberti wat uit de schijnwerpers tot ze in 1987 weer een hit scoorde met Samen. In de jaren negentig groeide Alberti uit tot een ware grande dame van het Nederlandse lied. Ze nam duetten op met Paul de Leeuw, scoorde een grote hit met ‘Ome Jan’, toerde intensief langs de Nederlandse theaters en zette zich in voor een reeks goede doelen. Alberti is een van de meest veelzijdige artiesten van Nederland met een opvallend lange adem.
"Rita Reys is al meer dan een halve eeuw onafgebroken en onbetwist de grootste jazzzangeres van Nederland", concludeerde de Edisonjury, toen zij in 2006 als eerste Nederlandse jazzmusicus de Oeuvre Edison in ontvangst nam. Reys, geboren in Rotterdam in 1924, won als tiener alle zangconcoursen in Rotterdam. Door een huwelijk met drummer Wessel Ilcken kwam ze in de jazzscene terecht. Haar eerste Nederlandse plaatopnames waren voor de elpee Jazz Behind The Dikes uit 1955, waarop toenmalig Nederlands jazztalent te horen is. Haar succes in Nederland was gevestigd, maar ook de Verenigde Staten lonkten. Daar maakte ze een plaat met Art Blakey en trad ze op met grote namen als Chico Hamilton, Oscar Pettiford, Zoot Sims en Clark Terry.
In 1957 overleed Ilcken aan een hersenbloeding, waarna Rita ging samenwerken met het trio van pianist Pim Jacobs. Het bleef niet bij optreden alleen. Ze trouwden op 30 september 1960, wat werd gevierd met het album Marriage In Modern Jazz. Tijdens het internationale jazzfestival van Juan-Les Pins dat jaar werd Rita uitgeroepen tot Europe’s First Lady of Jazz. In de jaren daarna werkte zij samen met Rogier van Otterloo aan een vertolking van het repertoire van Burt Bacharach en Michel Legrand. In 1991 ontving Rita de Bird Award en kreeg ze uit handen van de Amerikaanse ambassadeur de American Songbook Award uitgereikt.
(bron: wikipedia)Leendert (Leen) Jongewaard (Amsterdam, 30 maart 1927 – Nice, 4 juni 1996) was een Nederlands acteur en zanger die vooral bekendheid genoot door zijn optreden in de televisieseries Ja zuster, nee zuster, 't Schaep met de 5 pooten en Citroentje met suiker en door zijn vertolkingen van liedjes zoals In een rijtuigje, Op een mooie Pinksterdag en M'n opa.
Leen Jongewaard werd op 30 maart 1927 in de Amsterdamse Rozenstraat geboren als jongste in een gezin van acht jongens en... meer
(bron: wikipedia)Alexandre Joseph (Lex) Goudsmit, geboren als Alexandre Joseph Lacroix [https://nha.blob.core.windows.net/scans/BS%20Huwelijk/Amsterdam/1918/NHA_H_ASD_1918_02H_00034b.jpg] (Brussel, 15 maart 1913[https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533453-5f1a-56a3-e053-b784100ade19. Gearchiveerd op 30 maart 2022.] – Amsterdam, 10 december 1999) was een Nederlands acteur.
Goudsmit werd in Brussel met de Nederlandse nationaliteit geboren als Alexandre Joseph Lacroix, buitenechtelijke zoon van de rooms-katholieke Catharina Anna Maria Lacroix (1892-1981) uit Maastricht. Hij werd genoemd naar zijn grootvader van moeders zijde, Alexander Joseph Lacroix, stukadoor in Maastricht. Op 25 oktober 1916 verhuisde zijn moeder van Antwerpen... meer
(bron: wikipedia)Carla (Carry) Tefsen (Amsterdam, 6 augustus 1938) is een Nederlands actrice, presentatrice, zangeres en kunstschilder. Ze is Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Carla (Carry) Tefsen is de dochter van Herman Tefsen (1885-1971) en zijn vrouw Cornelia van der Leek (1898-1983), wonende aan de Nieuwendammerdijk 260 in Amsterdam.
In haar biografie ´Zestig jaar in de schijnwerpers´vertelt Tefsen dat vader en moeder toen heel gelukkig waren na eerdere slechte huwelijken. Ze waren nog niet getrouwd toen Carry werd geboren,... meer
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Herman van Veen (Utrecht, 1945) is eenn van die typisch Nederlandse kunstenaars wier werk zich bevindt op het kruispunt van theater, cabaret en luisterlied. De onvermoeibare alleskunner breekt in 1965 door met zijn theaterprogramma Harlekijn. Naast schrijver van veel liedjes, waaronder de hits Opzij en Hilversum III, is hij ook acteur, schilder en ambassadeur bij Unicef. In 1976 bedenkt Van Veen de eend Alfred Jodocus Kwak, die eerst opduikt in kinderboeken, maar in 1989 ook een eigen animatieserie krijgt. Van Veen is ook erg populair in Duitsland, waar hij onderscheiden werd met diverse prestigieuze prijzen.
