De Danses gothiques van Erik Satie werden geschreven in 1893 nadat hij zijn liefdesrelatie met Suzanne Valadon had beëindigd. Uit frustratie richtte Satie een sekte op: de Eglise Métropolitaine d'Art de Jésus Conducteur. Satie benoemde zichzelf als 'Parcier' en 'Maitre de Chapelle'. Dat hij feitelijk het enige werkelijke lid was weerhield hem er niet van een kerkelijke hiërarchie op te zetten,
… die het aantal van zestienhonderd miljoen leden overtrof. De titel van 'parcier' bood Satie de mogelijkheid om vooraanstaande intellectuelen te excommuniseren. 'Overigens zal ik er altijd zijn om u te observeren en te beoordelen. Vergeet dat niet', zo eindigt bijvoorbeeld de in rode inkt geschreven banvloek aan Aurélien Lugné-Poe (ontleend aan Satie in de spiegel van zijn tijd van O. Volta). (HJ)plus
