Ton de Leeuw is na Sweelinck misschien wel de meest invloedrijke Nederlandse componist geweest. Naast componist was hij ook een creatief denker, docent en schrijver met een weidse blik op de wereld. De Leeuw studeerde compositie bij Henk Badings en Olivier Messiaen. Hoewel hij het serialisme en de elektronische muziek in Nederland introduceerde, raakte De Leeuw door zijn studie etnomusicologie bij
… Jaap Kunst al snel hevig geïnteresseerd in muziek uit buiten-Europese culturen zoals blijkt uit zijn Drie Afrikaanse Studies (1954) en Mouvements Retrogrades (1957). Vooral zijn reizen naar India en Japan in de zestiger jaren waren bepalend voor zijn ontwikkeling als componist. Hij kwam tot de ontdekking dat men in het westen een belangrijke kernwaarde van de muziek was kwijtgeraakt: een ethische vorm van musiceren en luisteren. De Leeuw streefde naar een evenwicht tussen westerse compositietechniek en oosterse filosofie. Een evenwicht dat hij vond door grondig gebruik te maken van modaliteit, een van de bronnen van zowel westerse als oosterse muziektradities. In werken als Résonances (1985), Les Adieux (1988) en Three Shakespeare Songs (1995) komt De Leeuws compositietechniek en dito houding tot volle bloei. Van zijn talloze leerlingen zijn Joep Straesser, Tristan Keuris, Guus Janssen en Daan Manneke de belangrijkste. (JWvR)more
