Het orgel en het orkest zijn als paus en keizer (Berlioz). Twee grootheden met hun eigen domein. Soms echter lukt het een componist om beide giganten te combineren. En dan is het effect overweldigend!
Handel speelde orgelconcerten tijdens de pauzes van zijn oratoria. Heel populair is het concert waarin de roep van de koekoek en de zang van de nachtegaal worden geïmiteerd.
‘Met dit werk heb ik alles gegeven’, aldus Saint-Saëns over zijn Derde symfonie. Heel mooi is de openingsmelodie van de finale. In 1978 haalde deze melodie de hitparades als de popsong If I had words.
Het meest persoonlijke orgelconcert ooit! Het orgel zingt hier als een Parijse chansonnière, wiens ‘Ne me quitte pas’ (verlaat me niet) zowel werelds als religieus geïnterpreteerd kan worden.
English dance is de bescheiden titel van dit wervelende klankspektakel van Percy Grainger. ‘Het is alsof de totale (Engelse) bevolking aan het dansen is geslagen’, aldus de reactie van Fauré.
Het orgel en het orkest. Twee grootheden, met ieder een eigen rijksgebied. Krijg die twee maar eens samen in één concert. Toch is er zo nu en dan iemand die erin slaagt om het majestueuze orgel te combineren met de wervelende orkestklanken. En dan is het effect onvergetelijk.
Deze site maakt gebruik van cookies. Voor meer informatie volgt u deze link. Hierop is meer te lezen over welke cookies wij plaatsen en waarom en welke mogelijke '3rd-party' cookies er bij kunnen komen.
