(bron: wikipedia)Clouseau is een Belgische popgroep die hits had met onder andere Daar gaat ze, Passie, Zie me graag en Nobelprijs.
De groepsnaam Clouseau is afgeleid van het filmpersonage Jacques "Inspector" Clouseau. Tijdens zijn werk voor de lokale radio Ro in Sint-Genesius-Rode imiteerde Bob Savenberg vaak het typische accent van dit personage. Dat leverde hem in de studio de bijnaam Clouseau op. Toen Savenberg een groep stichtte, koos hij zijn radionaam als groepsnaam.
In 1987 werd Clouseau ontdekt door het... meer
(bron: wikipedia)Hanny, artiestennaam van Hennie Doeland-Lonis (Alkmaar, 8 mei 1956) is een Nederlandse zangeres. Ze werd ook wel aangeduid als Hanny Bakkum.
Nadat Corry Konings de Rekels had verlaten, werd Hennie Lonis in 1972 gekozen om haar plaats in te nemen. Ze was toen zestien jaar. Met Mario zouden Hanny en de Rekels meteen hun grootste succes scoren (nummer drie in de Top 40 en nummer vier in de Daverende Dertig).
Na in 1977 gestopt te zijn, stond ze een jaar... meer
André Hazes zal de geschiedenis ingaan als de man die het volkse genre een nieuwe impuls gaf. Als kind van acht jaar wordt hij ontdekt door Johnny Kraaykamp, die hem laat optreden in zijn televisieshow. Het zal dan nog zeventien jaar duren voordat hij zijn eerste hit scoort met Eenzame Kerst (1976). In de jaren die volgen groeit André Hazes uit tot het gezicht van het Nederlandse levenslied, al noemt hij het zelf liever levenspop. In zijn liedjes zijn de accordeons van weleer vervangen door 'moderne' drums, bas en gitaren. Hazes gebruikt doorgaans bestaande, buitenlandse liedjes, waarbij hij zelf de Nederlandse teksten schrijft. Zijn thema's haalt hij uit zijn eigen leven. Net als de personages in zijn liedjes heeft Hazes huwelijksproblemen, die mede worden veroorzaakt door alcoholisme. Een hoogtepunt in zijn oeuvre is Dit Is Wat Ik Wil, een bluesplaat die hij maakt met o.a. Kaz Lux en Jan Akkerman. Donderdag 23 september 2004 bezwijkt André Hazes op 53-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval.
Ruth Jacott (Paramaribo 1960) verhuist op negenjarige leftijd met haar ouders naar Nederland. Eind jaren tachtig breekt ze door als actrice in musicals. In 1993 leert het gropte publiek haar kennen wanneer ze Nederland vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival. Met het nummer Vrede eindigt ze op een verdienstelijke zesde plek. Op haar succesvolle soloplaten combineert ze soul en r&b met Nederlandse teksten. Met het album Passie leeft Ruth haar voorliefde voor latinmuziek uit. In 2008 schittert ze andermaal in een musical wanneer ze in de huid van Billie Holliday kruipt.
Jarenlang leurde Gerard Joling met zijn muziek totdat hij in 1985 plots doorbrak met zijn optreden in de Soundmixshow. Met Ticket To The Tropics scoorde Joling vervolgens een nummer 1-hit. In 1988 vertegenwoordigde hij Nederland op het Eurovisie Songfestival. Hij eindigde als negende. No More Boleros (1989) stond vier weken op 1 en de Noord-Hollander groeide uit tot het idool van miljoenen zwijmelende meisjes. Ondanks dat succes raakte Jolings zangcarrière in het midden van de jaren negentig in het slop. Via presentatiewerk voor RTL4 en SBS bleef hij echter in de schijnwerpers. Zijn muzikale carrière kreeg een nieuwe impuls met het meezingspektakel Toppers. Met zijn voormalige aartsrivaal Gordon en René Froger wist hij Amsterdam ArenA in drie jaar tijd acht keer uit te verkopen. Met Gordon scoorde hij vervolgens een enorme tv-hit voor de zender Tien met de realityserie Joling & Gordon Over De Vloer.
(bron: wikipedia)
Nick MacKenzie, geboren als Nick van den Broeke (Bandung, 2 maart 1950), is een Nederlandse zanger, die vooral onder de vleugels van muziekproducent Jack de Nijs begin jaren zeventig succes kende in Nederland, België en Duitsland.
MacKenzie werd geboren in Bandung. Zijn moeder was Nederlandse en hij nam haar achternaam aan omdat zijn vader, Volendammer en een Nederlandse militair politieman, een al getrouwde man was. Vader speelde gitaar. MacKenzie kwam in 1958 vanuit Indonesië per vliegtuig naar Nederland... meer
Door het inzenden van een liedje voor een studentenwedstrijd nam het leven van de doodgewone Tilburgse student Guus Meeuwis een heel andere wending. Het Is Een Nacht (Levensecht) werd in 1995 een enorme Nederlandse hit. In plaats van als eendagsvlieg in de boeken te verdwijnen scoorde Meeuwis met zijn band Vagant aan de hand van zijn producer ‘Deurzakker’ Willem van Schijndel nog enkele hits, die hem echter gevaarlijk dicht in het carnavalsgenre deden terechtkomen. Met de André Hazes compositie Geef Mij Je Angst maakte hij de overstap naar het luisterlied, waarin hij uitgroeide tot een absolute topper. De concerten in het Eindhovense PSV-stadion waren uiterst succesvol, een nieuw bewijs van de hoge status van de zanger die als geen ander het Nederlandse ideaalbeeld ‘zo gewoon gebleven’ belichaamt.
Wanneer dialectrock midden jaren negentig tot volle wasdom komt, heeft Normaal - toch de oervaders van dat genre - er al twintig jaar op zitten. De groep uit de Achterhoek is gespecialiseerd in simpele en doeltreffende rock waarop het goed zuipen en ‘høken’ is. Die laatste term is een van de vele begrippen die Normaal uitvindt, en betekent zoiets als ‘feesten’. De humoristische teksten van voorman/zanger Bennie Jolink bezingen het leven op het platteland. Grote hits scoort de groep met Vrouw Haverkamp, Alie en Oerend Hard. Vanaf 2000 verzorgt de groep rond zanger/gitarist Bennie Jolink ook theatertoers waarin de groep akoestisch speelt. Ook in die discipline blijft de groep met gemak overeind.
De Utrechtse Marianne Weber begint haar zangcarrière met Jan Verhoeven in het Holland Duo. Het duo is een graag geziene gast op Hollandse feesten, maar weet geen landelijke hit te scoren. Solo gaat het Weber beter af. In 1992 scoort ze haar eerste hit met Ik Weet Dat Er Een Ander Is. Midden jaren negentig neemt ze een aantal duetten op met de dan nog onbekende zanger Frans Bauer. Samen scoren ze een paar grote hits waarvan De Regenboog de bekendste is. Mede door haar regelmatige tv-optredens blijft Marianne Weber de populairste zangeres van het Nederlandse levenslied.
