(bron: wikipedia)Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.
Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer, opgegroeid op Zuid, die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde... meer
Liesbeth List (1941) brak door als zangeres in Shaffy Chantant, het cabaret van Ramses Shaffy. Shaffy zou als een rode draad door haar carrière lopen: samen scoorden ze een grote hit (Pastorale), ze speelden in diverse voorstellingen en beleefden samen hoogte- en dieptepunten. Naast de liedjes van Shaffy interpreteerde List ook werk van Jacques Brel, Mikis Theodorakis, Frank Boeijen en Edith Piaf. Voor de voorstelling Piaf (2008) kroop ze zelfs in de huid van de kleine Franse zangeres. List werd onder meer onderscheiden met een Edison (1971) en Gouden Harp (1988). In 2012 kondigde ze haar afscheidstournee aan.
De meeste mensen zullen Seth Gaaikema (1939-2014) herinneren als cabaretier. Zijn oudejaarsconferences - die stilistisch aansloten bij de programma's van Wim Kan waaraan hij had meegewerkt - trokken in de jaren tachtig soms wel acht miljoen televisiekijkers. Maar Gaaikema maakte als tekstschrijver en vertaler nog meer indruk. Zijn vertalingen van bekende Engelstalige musicals waren zo goed dat hij liefkozend een ‘hertaler’ werd genoemd. Onder andere My Fair Lady, Miss Saigon, Les Misérables en The Phantom Of The Opera waren van zijn hand.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
(bron: wikipedia)
Liselore Gisbertha Ilse Margaretha Gerritsen (Wichmond, 14 oktober 1937 – Woubrugge, 25 november 2020) was een Nederlandse zangeres en schrijfster.
Gerritsen begon haar carrière tijdens haar studententijd in Leiden. Paul van Vliet en Floor Kist, beiden ook Leidse studenten, hoorden haar zingen in een café, en vroegen haar of ze mee wilde werken aan het door hen opgerichte Leidsch Studenten Cabaret. Met deze groep speelde ze in die jaren met veel succes zowel in Nederland als over de grenzen.... meer
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
(bron: wikipedia)Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlandse actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.
Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comédienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en... meer
(bron: wikipedia)Hendrik Albertus (Henk) Elsink (Enschede, 20 april 1935 – Amersfoort, 24 februari 2017) was een Nederlandse cabaretier, zanger en schrijver.
Henk Elsink begon in zijn kinderjaren met het maken van revues. Aanvankelijk volgde hij een opleiding tot lithograaf, maar omdat het artiestenvak aan hem trok, deed hij mee aan een talentenjacht. Toen hij de eerste prijs won bij een regionale talentenjacht merkte komiek Frans Vrolijk hem op en kreeg hij zijn eerste kans. In 1956 trad hij op bij Tom... meer
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
(bron: wikipedia)Don Quishocking was een cabaretgroep die werd opgericht in 1967.
De groep kwam voort uit een initiatief van George Groot op het Instituut voor Neerlandistiek te Amsterdam en de cabaretplannen van Fred Florusse bij Philips Nederland in Eindhoven. De groep bestond in het begin uit Pieter van Empelen (muziek), Fred Florusse, George en Anke Groot (in het begin nog Anke Petersson) en Jacques Klöters. Van Empelen werd in 1977 vervangen door Willem Jan Gevers. In 1980 verliet Anke Groot de... meer
