Het is wellicht als eerbetoon bedoeld aan zijn succesvolle muziek voor bekende films als 'Dirty Harry', maar ondanks het opschrift 'musique et cinéma' op het doosje van deze cd, dirigeert de Argentijnse componist Lalo Schifrin (*1932) hier het London Symphony Orchestra in drie eigen werken, die geheel los staan van zijn werk voor de film. Geopend wordt met het "Concierto caribeno" voor fluit en
… orkest, geschreven in opdracht van de Mexicaanse fluitiste Marisa Canales, die hier ook de solopartij voor haar rekening neemt. Vervolgens soleert Juan Carlos Laguna in het "Gitaarconcert". Beide concerten hebben rijk uitgewerkte orkestpartijen, maar voor de solisten is voldoende gelegenheid om hun capaciteiten te kunnen tonen ingeruimd. Schifrin is verstandig genoeg om beide solo-instrumenten, met hun betrekkelijk geringe volume, niet direkt tegenover het orkestrale geweld te plaatsen, maar hij koos in plaats daarvan voor een vrije dialoog-achtige opzet, waarin orkest en solo elkaar afwisselen. Zoals gezegd gaat het hier niet om filmmuziek, maar Schifrin verraadt zijn achtergrond niet: allerlei elementen uit de wereld van de lichte muziek komen naar voren. Ook in "Tropicos" een reeks van vijf dansen voor houtblazerskwintet en strijkorkest, is hiervan sprake. Laatstgenoemd werk is zoniet het meest geslaagde, dan toch zeker het meest originele en innemende van deze cd. (JvG)meer