The Kurt Weill album

De titel is ietwat merkwaardig: The Kurt Weill Album. Zo’n titel suggereert immers een ruimere compilatie. Hier horen we ‘slechts’ drie composities. Waaronder twee imposante symfonieën, die jammer genoeg niet erg bekend zijn. De Tweede Symfonie werd in 1934 door het Concertgebouworkest in première gebracht onder leiding van Bruno Walter. Veel bekender is het vocaal-instrumentale ballet Die… Sieben Todsünden uit dezelfde periode. Het satirische werk stak de draak met de materialistische bekrompenheid van de kleinburger. Het verhaal gaat over twee zusjes die al reizend geld verdienen voor een huisje. Beide zusjes heten Anna (lees: twee kanten van eenzelfde persoon). De ene Anna is een dromer, de andere een door de wol geverfde realist. Een mannenkwartet vertolkt de overige gezinsleden, met als moeder een diepe bas. De teksten van Brecht zijn cynisch, de muziek van Weill is een Mozartiaanse mengeling van wrange ironie en melancholie. Het werk vraagt om stemmen met een rokerige sfeer. Vaak gaat het op dat punt mis. Klassieke zangers zijn vaak te netjes, populaire zangers hebben niet altijd het juiste stembereik. Lotte Lenya (echtgenote van Weill) zong tijdens de eerste uitvoeringen in Londen en Parijs. Ze was geknipt voor de rol, al zong ze op latere leeftijd wel een getransponeerde versie. Marianne Faithfull zong op haar album zelfs een octaaf lager. Joanna Mallwitz dirigeert hier de oorspronkelijke versie, met een fantastische Katharine Mehrling. (HJ)meer