‘Myns Liefkens bruyn ooghen en haren lachende mont, die doen my pyn en dooghen (lijden) in alder stont’, aldus een bedrogen minnaar uit de 16e eeuw. Het persoonlijke karakter van deze liefdesklacht is echter schijn. In die tijd werden dit soort liederen in clubverband geschreven, waarbij diverse dichters (die overigens anoniem wensten te blijven) met elkaar wedijverden middels allerlei complexe
… en gestileerde kunstgrepen. Het eerste en tweede Musyck Boexken van de uitgever Tielman Susato bevat in totaal 55 polyfone toonzettingen van dit soort teksten. Van ongeveer de helft van deze ‘madrigalen’ is niet bekend wie de muziek heeft gemaakt. De overige liederen zijn afkomstig van zo’n elf componisten, waarvan Clemens non Papa de bekendste is. De beide boeken worden integraal uitgevoerd door het Egidius Kwartet, met toevoeging van sopraan Katelijne Van Laethem, tenor Paul van den Bemt, het Egidius Consort, het ensemble Otremontano en de cornetto-speler Josué Meléndez. Deze uitgave is van groot belang, omdat de beide boeken de belangrijkste bronnen vormen van het Nederlandstalige polyfone lied. (HJ)meer
